الجواز وسنينه (الجزء الثانى)

عوده لما كنا بداناه الحلقه اللى فاتت ونكمل ونقول

 *الست بقى ليه اتغيرت :
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بصراحه

 انا عارف انى هاحبط البنات اللى بيقروا دلوقتى شويه ، بس والله العظيم بجد حاولت الاقى اسباب بنفس الطريقه بتاعت اسباب تغير الزوج كده بس ما لاقتشى ، وعلى ما عصرت دماغى لقيت انى علشان اقول ان السبب من الراجل هبدأ اتخيل حوارات من خيالى اوى مش من الواقع ، فقلت انى هفترى على الرجاله .


بس من مبدأ الاخد بخاطر البنات اللى الله يكون فى عونهم وبيقرولى ، فانا فعلا هتكلم علي الرجاله كمان شويه وافترى عليهم. (او بمعنى اصح هختار ازبل فئه وأعممها على الرجاله – علشان الكل يبقى مرضى).
هههههههههههههه

نرجع لباقى الكلام الاولانى بقى

ايه اللى بيحصل للست بعد الزواج؟!!

بعد الزواج الست بتقتنع تماماً، ان الراجل خلااااص. بقى بتاعها . وكفايه عليه اوى انها اتجوزته خلااااص ، وبقت فى بيته .(كتر الف خيرها)


وبالتالى فهو المفروض يبوس اديه وش وضهر على نعمة وجودها فى البيت .

وبس ..............

لا البوست ما خلصشى ، انا اقصد انها بتفكر كده ( وبس) ، خلاص كفايه عليه كده وبس......

طبعا هانستثنى من الكلام ده اول كام يوم من الجواز يعنى ....... دا اذا كان فيه اول كام يوم ..... وما لبستلهوش .... (البونيه).....  من تانى يوم وقالتله (فلينى).

الست الشرقيه غالباً ، بتعتبر ان الزواج هو بمثابة الاعتراف بانوثتها الطاغيه ، وتميزها عن باقى بنات جنسها . والدليل على كده ، محاولتها دائماً وهى مخطوبه انها تثبت ان خطيبها ده ،( هو اعظم عظمات الشبان )، لان لو هو اعظمم عظمات الشبان  واختارها يبقى هى ( اعظم عظمات البنات).


طبعا الواد الاهبل يا عينى بيبقى فرحان ، ان خطيبته فرحانه بيه ، وعماله تتفشخر بيه قدام الناس كلهم ، وساعتها يفكر نفسه بجد عنتر شايل سيفه ، ويقعد يبص بعين ونص ، ويفرد رجل ويتنى رجل ، ويهز ايده جنبه ولا محمد صبحى ، وهو مش فاهم الفوله الحمار.

عموما ، نرجع بقى للراجل علشان ما اسرحشى تانى فى الست وعمايلها .

الراجل بقى من دوووول ، لما بيتجوز بيبقى عايز مراته تبقى 32 نظام ، ومدة صلاحيتها ما تنتهيش .
بمعنى ، انه عايزها تمسح وتكنس وتصبن ، وتغسل للاولاد البى بى بتاعهم ، وفى نفس الوقت تكون ريحتها حلوه وحاطه بيرفيوم   - وتبقى على سنجة عشره ولا ليلة دخلتها.

(على اساس ان اليوم ده الوحيد اللى حطت فيه بيرفيوم طبعاً).

عايز يدخل من البيت يلاقى المدام ، بتجرى عليه جرى ، وتاخد منه البطيخه ، والجرنان المطبق تحت باطه و ...........
 ايه ده ؟!!! ايه المثل القديم بتاع الافلام العربى ده ، انا بكلم ناس مدونين .
خلاص ماشى بلاش المثل كده ، خليه كده :
عايز يدخل البيت يلاقى المدام بتجرى عليه جرى ، وهى لبساله الحته الحمرا الشفتشى والمفتشى (استغفر الله العظيم ) ، وتاخد منه كيس التفاح ، وازازة اللتر سفن اب ، وشنطة اللاب توب ، وتجرى تدخلهم الاوضه ولا المطبخ ، ايا كان هو بيشيل الحاجات دى وبيخبيها من العيال المزاغيد فين. 

وتقوم راجعهاله جرى تانى يا عينى  ، تقلعه الجزمه والتى شيرت والبنطلون (ده لو كان عنده تيشرت يعنى،  مش نازل بجاكت البيجامه) 
ومن ثم تقعده على الكرسى المعتاد اللى فى اوضة الليفنج روووم ، علشان تدعكله رجليه فى الطشت الالكترونى الجديد ده ، اللى فيه فيبراشن ده ، اللى بيهز لوحده ده ، علشان تعمله ماساج فى رجله البعيد.

- اه صحيح ، قبل ما انسى ، الطشت الالكترونى ده ، طبعا هى لازم تكون جيباه معاها فى العفش طبعاً ، امال هو اللى هيشتريه ولا ايه).
وبما ان ده ما بيحصلش ، ولا عمره هيحصل ، والراجل بيدخل ما بيلاقيش لا احمر ولا اصفر ، ولا بتبقى الست شاريه هذا الطشت الالكترونى فى عفشها معاها وهى جايه من بيت ابوها .
فهو بيبقى داخل من الباب وهو منزل كل الحواجب ، وعامل بيهم هذه الـ سبعه الغريبه ، ومش طايق نفسه ولا طايق عيشته من اللى المدير فيه عمله.
ليدور الحوار التالى بعد ان رن الجرس عدة مرات بدون اى طائل من الرد عليه ، واصوات صياح وصريخ الاطفال من الداخل ، يجعله يستحضر كل الكبت الذى كبته جراء ترقيع مديره له فى الشغل هذا اليوم ، ليجمع كل ما بداخله من ضيق وغل وكبت وهم على وجهه قبل ان يتم فتح الباب له ، حتى يجعل الجميع يشاركه هم هذا اليوم ، الذى لا يجب ان يتحمله وحده من باب مشاركة اهل بيته افراحه واحزانه (فهم اسره واحده - وكل لا يتجزأ من هذا الكيان العظيم) ، فلابد من ان تكون ليلة اهلهم سوده هما كمان . اشمعنى هو يعنى.

هو  (بعد ان فتحوا له اخيراً) : اييييه سنه علشان تفتحوا ام الزفت ايه القرف ده .
هى بكل براءه (مش حقيقيه طبعاً) : معلش والله ما كنتش سامعه من الاولاد ودوشتهم ، وكنت فى المطبخ بعمل الاكل ، والواد الصغير عملها على نفسه ، ورحت انضف مكانه ، وبعدها كنت بعمل .......... بس بس بس (هو مقاطعاً) انتى هتحكيلى قصة  ............ خلاص خلاص اف .........

هو (بكل قرف وحواجبه لسه سابعه) : امسكى ، مش شيفانى شايل وطالع عينى .
هى : سورى يا حبيبى ، ماخدتش بالى .
هو (وهو بيهز دماغه بقرف وهو مش عاجبه): اففففففففف ............ وخد نفسه ودخل جوه .......على الاوضه
هى : هااا  عملت ايه النهارده ؟!!!!
هو : ما اتنيلتش عملت حاجه ، ذى كل يوم ، قرف وزفت ، وكل ده علشان خاطر سيادتكم تعيشوا عيشه كويسه ، يعنى انا يطلع عين ابويا واستحمل غتاتة ام مديرى الزفت ، وانتوا قاعدينلى هنا فى التكييف ولا فى دماغكم ، وفى الاخر ، حتى الباب مش راضيين تفتحوووووه. دى حاجه تقرف..............

هى (وهى فتحه بقها ، ومش عارفه ترد ، ومسبهله): معلش ياروحى ، انا عارفه انك بتتعب ، بس كله يهون ان شاء الله ، وربنا هيرزقك بشغل احسن منه باذن الله.
هو : هي هأ ، ابقى قبلينى . ما علينا .............. عملالنا ايه النهارده ، ولا لسه حضرتك ما عملتيش.........
هى (وهى بتهته) : اصـــــــــــــــــل اااااااااا .................. اصــــــــــــــــل ااااااااااا .............
هو: اصل اييييييييه؟!!!!! استر يارب .انطقى.
هى: اصل الانبوبه فضيت وما عرفتش اطبخ ...................
هو :  وهو بيقول (كلمه اعتراضيه قبيحه جداً ........... ما طلعتشى منه من زمان )......... (ونزل على ركبه زى القرد كده وحط ايده عليها ، وهو مش قادر يصلب طوله من الصادمه )  يعنى ايه ؟!!!
مفيش اكل ؟!!!! 
هموت من الجوع ؟؟!!!
 انا ناقص؟!! 
( والدموع هتنزل من عينه ياعينى ) طيب اعمل ايه دلوقتى؟!!!!
 هاكل ازاى ؟!!!
دا انا ميت من الجوع .

هى (بكل برود): معلش يا روحى ، احنا ممكن نلبس بسرعه ، وننزل ناكل كلنا فى اى مطعم قريب.
هو : هى ناقصه ياختى ............ هى ناقصه مصاريف ...... مش كفايه اللتر الحاجه الساقع اللى انا كنت جايبه معايا (وكنت متخيل انى هعمل عليه حفله النهارده). ودافع فيه خمسه جنيه ونص بحالهم ، طالعين من روحى.
عليه العوض ومنه العوض فى الحاجه الساقعه والتفاح.

وتنتهى الليله ، بعيش وجبنه وطماطم ، وتفاحتين وكباية حاجه ساقعه من اللى هو كان جايبهم معاه للاسف.

طبعاً العيشه مش دايماً غم كده ، بس المشكله ، ان فعلا فيه رجاله كتير مش بتعرف تفصل بين بيتهم وشغلهم ، واللى الست تعمله فيه فى البيت يروح يطلعه على الموظفين ياعينى ، واللى المدير يعمله فيه ، يروح يطلعه على جتت ام مراته.

وده مش صح ابداً ، لازم اول ما يطلع من اى باب من الاتنين ، يسيب وراه كل شئ .

وتنتقل بينا الصوره والمشهد ، للحظة الدلع ، والهشك بشك يا عزيزى ، وطبعاً البيه مستنى الهانم البرنسيسه عزيزه ، تدخل عليه بملابسها الجديده الساخنه الفاخره الفاجره ، التى تحمل كل الوان الطيف  (اللى كانت طبعاً داخله بيها من 5 سنين ) ، لان البيه ما بيشتريش طبعاً حاجه.
وحارم امها من اى شئ ، يدوب جايبلها قصافه بالعافيه ، تقص بيها ضوافرها.
وحتى البرفان اللى سمحلها مره من شهر ونص انها تجيبه ، ونوعه (بى بى العفريت ) ، وكان ب 3.5 جنيه ، وكان جايبهولها مجبر لانها يوميها كانت زعلانه ، وكان مضطر يصالحها ، (و الا هو اللى كان هيغسل اللبس لنفسه) .البرفان ده قرب يخلص وريحته بدأت تقلب على حاجه تانيه خالص. (تخيلوا انتوا بى بى العفريت لما يتغير هيبقى ايه).
ما علينا بلاش قرف .
طبعاً بخليط من ريحة البصل ، مع ريحة بى بى العفريت من بعد ما غير ريحته ، كان هناك نسيج من ريحة برفان مجهول الهويه ، طالع منها .

واذا به يستقبلها بكل ود وحب ، ويقولها : ريحتك وحشه اوى يا حبيبتى ، ايه القرف ده.

ونسى البيه ، انه عمره ما جابلها قزازة برفان ، ولا حتى سمحلها انها هى اللى تجيبه من مصروفها ، دا اذا كان بيديها مصروف اساساً.
وطبعا نهيكم عن تعليقه على لبسها المقطع ، وانها مهمله فى لبسها ، وشكلها .
وانها ما عندهاش ذوق فى اللبس ، ومش نضيفه.
وبرده نسى انه عمره ما اخدها من اديها وراح اشترالها اى حاجه جديده ، وفقط اعتمد فى الاساس على اللبس اللى جيباه معاها من بيت ابوها وامها من خمس ست سنين.
تقوله هاتلى كتاب ، يقولها ، هتعملى بيه ايه ، شملوله اوى .
تقوله ، فسحنى ، يقولها مش فاضى .
تقوله طب تعالى نسمع فيلم فى التليفزيون سوا ، يقولها اصلك رايقه.
تقوله طيب بتحبنى لسه ، يقولها واحبك ليه ؟ احنا مش اتجوزنا خلااااص.
ههههههههههههه
وكأنه عمل اللى عليه خلاص ، ووفى بوعده ، وسترها الله يستره.
ياخوانا مش كده عيب .

انهن عوال عليكم ، اخذتموهن بكلمة الله ، واسترعيتم عليهن ، فاتقوا الله فيهن.
وان لم يعجبكم فيهن شئ انظروا لشئ طيب فيهن اخر.

عايز مراتك تبقى ذى فلانه وعلانه ، اللى لحست مخك ، هاتلها زى اللى عند فلانه.
عايز مراتك تتسهوك عليك وتتمرقع زى البت سوسو بتاعت الحلبسه ما بتعمل معاك وانت بتريل عليها ، روح ريل على مراتك وهى (احتمال تغير رأيها وربنا يهديها  وتتوب ، وتبدأ تتمرقع هى كمان).

انا عارف ان الست والله فعلا هى المفتاح الاساسى فى انجاح العلاقه مش الراجل ، وعلشان كده الاختيار بيبقى للراجل مش للست .

يعنى الراجل هو اللى بيختار شريكة حياته ، علشان تبقى مناسبه له على قد ما يقدر لانها هى كلمة سر البيت .
وعلشان كده الرسول وصى بحسن اختيارها وحط شروط الاختيار .

لكن هارجع واقول ان المسئوليه مشتركه.

هو لازم يبقى راجل

وهى لازم تبقى موزه.

انتهى